Tahun
2063.
Perang
anti-Islam semakin berleluasa. Semuanya berpunca daripada aktiviti pengganas
yang menimbulkan kekecohan di pelbagai lokasi negara bukan Islam. Bagaikan
lembu yang dicucuk hidungnya, serangan balas dilancarkan oleh negara-negara
berkenaan dan ia hanya menambahkan kekeruhan yang sedia ada. Serangan demi
serangan hanya menambahkan kemelut dan semarak kebencian kedua-dua belah pihak
bersama sekutu mereka.
Kewujudan kumpulan
pengganas ini masih dipertikaikan oleh banyak pihak. Ada yang mengatakan
aktiviti kumpulan ini adalah sebagai tanda tidak puas hati terhadap kekejaman
yang dilakukan oleh pihak Yahudi terhadap orang Islam di Palestin dan ia
melambangkan kemarahan yang sudah tidak mampu dibendung lagi. Begitu juga nasib
yang menimpa negara-negara Islam yang lain seperti Syria dan Iraq. Campur
tangan asing telah menyebabkan keadaan kucar-kacir di negara tersebut seperti
tikus membaiki labu.
Namun ada juga
yang berpendapat bahawa aktiviti keganasan ini adalah satu taktik pihak
tertentu untuk menonjolkan keganasan penganut Islam dan sebagai tiket untuk
melancarkan serangan ke atas negara-negara tersebut. Sedangkan pada hakikatnya,
keganasan ini bukan dilakukan oleh kumpulan yang tertuduh.
Berita telah
tersebar di media massa seluruh dunia bahawa sebuah kumpulan militan Islam
disyaki menjalankan aktiviti di lokasi yang terletak di kawasan hutan Pahang.
Sebuah loji tenaga alternatif dan kawasan penempatan yang berdekatan tiba-tiba
menjadi fokus seluruh dunia. Kerajaan telah cuba menafikan kewujudan aktiviti
kumpulan militan di kawasan tersebut, namun usaha ini sia-sia sahaja. Pihak
Amerika dan sekutunya menganggap negara ini bersekongkol dengan puak tersebut.
Akibatnya sebuah perang kecil telah meletus. Amerika melancarkan serangan ke
lokasi yang dipercayai adalah pusat gerakan kumpulan itu. Serangan bom nuklear
telah menjadikan kawasan itu padang jarak padang terkukur dan kawasan
penempatan di situ telah dikosongkan kerana ancaman sisa nuklear.
Beberapa tahun
telah berlalu dan bacaan radiasi sisa nuklear sudah semakin berkurangan. Namun
lokasi itu masih lagi dibiarkan kosong seperti sebuah bandar hantu atau pekan
koboi yang ditinggalkan. Tiada siapa yang berani menghampiri kawasan itu kerana
khuatir akan terkena kesan radiasi nuklear yang masih bersisa. Kawasan tanah
berlekuk gergasi yang tandus bersama bangunan-bangunan yang ditinggalkan itu
amat digeruni dan telah diberi gelaran Kawah Maut.