Senjaku di pinggiran Di sini aku masih setia
Mengutip serpihan kenangan
Merenung jauh ke tengah lautan
Seakan tak pernah luput dari ingatan
Segar silih berganti menerpa wajahku
Bertemanj mentari senja
Aku mengukir bibit-bibit kasih
Yang ternyata masih tiada tepiannya
Sama seperti ombak yang gigih mencari pinggiran
Makin ingin kulupa
Makin ia menjelma
Makin ingin ku hapus
Makin sinarannya menyilau
Kenapa...Kenapa...Kenapa...
Akukah yang keterlaluan
Akukah yang mengharap
Akukah yang menanti dan terus menanti
Akukah yang sesat dalam khayalan
Atau akukah yang tak ingin cahaya itu menghilang
Aku masih di sini
Mengharap cahaya itu kemabli
Yang entah bila akan kutemui kembali
Akulah si pencari cahaya